"Nie piszę, bo zajmuję się swoim życiem..."

Nie piszę, bo zajmuję się swoim życiem. 

Nie piszę, bo podejmuję wiele (ważnych?) decyzji i jest mi z tym niezwykle dobrze.

Pierwszy raz w życiu mam 100% pewność, że to ja jestem kowalem swojego losu. 

Ja. 

Nikt inny i rozkoszuję się tym nieustannie.

Jutro jadę w góry. Tam z pewnością coś napiszę :)

P.S. Od piątku jestem masażystką. 

Moje mnie jeszcze zaskoczy nie raz. 

Jestem tego pewna :)

 Jestem na to gotowa :)

Be Water My Friend!

Wczoraj znajoma przesłała mi dwuminutowe nagranie. 

Nigdy nie sądziłam, że kiedykolwiek i cokolwiek będzie mnie w stanie tak mocno pochłonąć, że stracę poczucie czasu i ochotę na sen.

Oglądałam to 200, a może 400 razy kompletnie zahipnotyzowana słowami Bruca.

Co w nim takiego wyjątkowego?

Był miłością mojego dzieciństwa. Kiedy poproszono nas o przyniesienie na zajęcia z tańca zdjęć ciał, które podobają się nam, ciało Bruca Lee było jednym z pierwszych, które przyszło mi do głowy... tuż za ciałami zwierząt, które są dla mnie absolutną perfekcyjną pięknością (spójrz na biegające dzikie koty - perfekcja w każdym centymetrze!). 

To krótkie nagranie coś we mnie otworzyło. Jeszcze nie wiem co, ale dziś rano szłam warszawskim chodnikiem jakby odmieniona i zaczarowana. 

Powróciła fascynacja sztukami walki. Taneczne ruchy zamieniam na ciosy. A czas pauzy odczuwam jako gotowość do walki. I naprawdę nie potrafię opisać słowami tego, co czuje moje ciało, kiedy słyszy słowa: Empty your mind, Be formless, shapeless, Like water. 

Bądź jak woda... z pozoru uległa, ale drążąca skałę. Z pozoru nijaka, ale mocą powodzi zniszczy hektary miast, pól i lasów. 

Be water my friend! [Bądź jak woda mój przyjacielu!]

Empty your mind

Be formless, shapeless

Like water

[Oczyść swój umysł,

Nie przyjmuj form, kształtów

Bądź jak woda]

"Niech się dzieje"

Ostatnimi czasy moim ulubionym zdaniem jest: "niech się dzieje".

Zdanie to właściwie nie wyraża niczego szczególnego, ani nie odzwierciedla żadnej wyrazistej emocji. Co więcej ma tendencję do wywoływania ciszy w rozmowie, bo niby co po nim mądrego można by dodać. Ucina wszelkie filozofowanie i momentami irytuje nawet mnie samą (domyślam się, że mojego słuchacza również).

Ale... jest jedno ważne "ale". Szczerze zaczynam wierzyć w te słowa i świadomie ucinać swoje własne (czasem też cudze, wybaczcie!) fantazje, plany i wyobrażenia na temat moich wyborów, decyzji, bo u licha nie widzę w nich żadnego sensu. 

Dlatego "niech się dzieje!" jest moją odpowiedzią na wszystko, co robię, co wybrałam i wybiorę, i co zsyła mi los.

Niech się dzieje :) 

A czy to jest dla mnie dobre czy złe, ocenię za 10 lat, a może nigdy!

Pierwsze zdjęcie, 

jakie wyskoczyło mi na hasło 

"niech się dzieje"... 

"Nie, dziękuję. Poproszę 5 kg życia!"

[Kiedy przestajesz się uczyć, zaczynasz umierać.]

STYCZEŃ - straciłam jedyne, regularne źródło dochodów

LUTY - usłyszałam następujące słowa: "Wraca Pani do domu, siada na swojej d., zastanawia się Pani, co chce robić w życiu i przyciąga to!"

MARZEC - siadałam na swojej d. kilkakrotnie i szukałam odpowiedzi.... na szczęście znajdowałam ją zawsze, i za każdym razem brzmiała tak samo

KWIECIEŃ - rozpoczęłam kurs masażu I stopnia oraz kurs na instruktora rekreacji ruchowej (część ogólna)

-> pod koniec kwietnia zdaję oba egzaminy

MAJ - masaży c.d., rekreacji ruchowej c.d. z wybraniem jednej może dwóch specjalizacji

CZERWIEC, LIPIEC.... do końca świata i jeden dzień dłużej - dziękowanie Sile Wyższej, Opatrzności, że uwolniła mnie od dwóch toksycznych miejsc pracy, sprowadziła na moją ścieżkę cudowną lekarkę, która leczy nie tylko moje ciało, ale i duszę (karząc siadać na mojej d.!) oraz dodała odwagi, która pozwala mi działać pomimo ogromnego strachu.

Rok 2013 był rokiem pełnym zmian w głowie.

Rok 2014 jest rokiem działania. STOP pitoleniu, gadaniu i marzeniom. Czas wziąć życie we własne ręce i zacząć wreszcie robić to, do czego jestem stworzona i do czego ciągnęło mnie bardziej niż do psychologii :-) 

Bo idąc za słowami wielkiego Einsteina. Kiedy przestanę się uczyć nowych rzeczy, zacznie się proces powolnego, bezbolesnego i nieświadomego umierania. 

Nie, dziękuję, poproszę 5 kg życia!