Nie od dawna wiadomo, że wdzięczność wpływa na wzrost poczucia szczęścia. Od wieków wie o tym Wschód! Zachód jakoś niedawno po licznych badaniach (amerykańskich uczonych!) doszedł do identycznego wniosku.
Jak często dziękuję losowi, Bogu, innym za to, co mam?
Jak często dziękuję losowi, Bogu, innym za to kim jestem?
Za rzadko, zdecydowanie za rzadko... dlatego mój poziom szczęścia w skali od 1 do 10 oceniam zaledwie na 10 :-)
A mówiąc serio, to nic mnie tak nie uskrzydla i nie uszczęśliwia, jak zrobienie raz na jakiś czas listy dziękczynnej. A że czas do tego idealny, symboliczny, bo 31 grudnia nastał, więc do dzieła!
Za co dziękuję 2014 rokowi?
- za niesamowitych ludzi, z którymi jestem, którzy mnie otaczają, z którymi śmieję się, plotkuję i marzę
- za te wszystkie wspaniałe kobiety wokół mnie!!!
- za wspierających rodziców
- za odwagę do składania wypowiedzeń z pracy
- za odwagę, która popchnęła mnie do uwolnienia się od niektórych ludzi, niektórych miejsc i schematów
- za wspaniałe dwa wyjazdy w góry, pierwsze, samotne, za widoki i za to, że pomimo strachu, zeszłam na ziemię cała i zdrowa
- za 3 dni w Bieszczadach z Karoliną - niezapomniane, wyjątkowe, magiczne i przepełnione opiekuńczością Bieszczadzkich Aniołów
- za Morskie Oko w lutym z Majką
- za Muzę i naszą przyjaźń
- za jogę i ludzi jogi, i śniadania po jodze, i filozoficzne dyskusje, i wszystkie jogiczne odkrycia
- za te wszystkie zrealizowane plany i te czekające w poczekalni
- za odkrycie swojego oddechu
- za wszystkie decyzje dorosłe i ważne
- za wszystkie szczury, które adoptowałam i które odeszły w tym roku
- za napisane artykuły, książkę, posty na blogu i 150 pomysłów na następne książki, artykuły, wywiady i posty
- za rzeźbę głowy moją i innych
- za to, że mogę i potrafię nauczać
- za poznawanie samej siebie
- za te wszystkie pytania: czego potrzebuję? o czym marzę? kim jestem?
- za to, że potrafię się cieszyć z tego, co mam
- i za wiele, wiele innych cudownych rzeczy
Dziękuję!
Jestem gotowa na więcej! Jestem gotowa, by żyć pełnią życia!
