"Odłóż szklankę na miejsce"

Na początku swojego wystąpienia wziął szklankę wody i pokazał ją słuchaczom. Wszyscy szykowali się już do odpowiedzi na słynne pytanie: 

„Czy ta szklanka jest w połowie pełna, czy w połowie pusta?”. 

Zamiast tego, z lekkim uśmiechem na twarzy, zapytał: 

„Ile waży ta szklanka?”. 

Odpowiedzi wahały się w granicach od 200 do 400 gramów.

„Waga szklanki tak na prawdę nie ma żadnego znaczenia”, odpowiedział. „Wszystko zależy od tego ile czasu będę ją trzymał. Jeśli będzie to minuta – żaden problem. Po godzinie zacznie mnie boleć ręka. Jeżeli jednak będę próbował ją trzymać cały dzień, to w pewnym momencie stracę w niej czucie, a w ekstremalnym przypadku może nawet stracę rękę. 

W każdym z tych przypadków waga szklanki jest taka sama, 

ale im dłużej ją trzymam, tym cięższa się staje.”

Stres i zmartwienia są jak ta szklanka wody. Myślisz o nich przez moment i nic się nie dzieje. Im dłużej Cię jednak dręczą, tym bardziej zaczynają boleć. A jeśli cały dzień będziesz zamartwiać się tym, co stresujące w Twoim życiu, to w pewnym momencie, nie będziesz w stanie zrobić nic innego. 

Więc spróbuj tego: odłóż szklankę na miejsce.

Nie pamiętam, gdzie to znalazłam i kto jest autorem tej powiastki. 

Nie pamiętam też, w jaki sposób wpadła mi w ręce, gdy przygotowywałam się do kolejnych warsztatów z młodzieżą. 

Na szczęście to bez znaczenia. 

Dzielę się nią z wami, bo kiedy ją czytałam na zajęciach, w oczach Młodych zobaczyłam wielkie "wow", a ich poziom skupienia był najwyższym, jaki udało mi się kiedykolwiek osiągnąć z jakąkolwiek grupą w wieku gimnazjalnym. 

Do warsztatu dorzuciłam jeszcze kilka mądrości typu: "jesteś wystarczająco dobry", "masz prawo nie być idealny", "zasługujesz na kogoś, kto Cię będzie kochał, szanował i akceptował takiego, jakim jesteś"... osłupieli... a do mnie dotarło, że być może jestem pierwszą osobą w ich życiu, która mówi do nich takimi słowami... więc mówiłam dalej...

"zasługujesz i Ty i TY, i TY i każdy w tej sali, i w sali obok, i w każdej innej sali znajdującej się w różnych szkołach, zasługujecie na szacunek, miłość i akceptację!"... 

Każdy, absolutnie każdy!